Florus van der Wal: Krachten bundelen door een gemeenschappelijk calamiteitenplan

De watersnoodramp in Limburg voltrok zich midden juli, maar vandaag de dag zijn branchegenoten nog dagelijks in het gebied aan het werk. Een aantal van hen blikt terug op de afgelopen maanden: welke impact heeft de ramp op ze gehad en welke lessen kunnen we hieruit trekken? Deze week Florus van der Wal, Regiomanager Brand en Waterschades bij Polygon Zuid-Nederland.

Naam: Florus van der Wal
Leeftijd: 52 jaar 
Opleiding(en): HAVO – VWO  aan St Ursula te Horn
Werkt bij: Polygon Nederland BV
Functie: Regiomanager Brand en Waterschades Zuid-Nederland
Sinds: 2019
 
Bij wat voor soort schades is jouw organisatie/ben jij betrokken?
Bij brand en waterschades, in het Limburgse zijn het nu hoofdzakelijk de waterschades en dan vooral op het gebied van de reiniging, desinfecteren, drogen en schimmelbehandelingen. Het echte opruimen begon toen het water uit de huizen en gebieden was teruggetrokken. We hebben meubels en apparatuur dat te redden was opgeslagen of overgebracht naar onze speciale droogkamers. En alles wat niet te redden was is afgevoerd. Vloeren, deuren, behang en keukens die onder water stonden zijn verwijderd.
 
Kan je een korte omschrijving geven van de meest bijzondere, aparte, opvallende schade of gebeurtenis waar jij bij betrokken was? 
Het meest impactvolle vind ik de schades waarbij je gewoon ziet dat de kracht van het water zo extreem is dat het de voordeur binnenkomt. Alles daardoor zo vervuild geraakt, dat er een aantal volledige verdiepingen totaal gestript moeten worden om zaken weer goed te kunnen opbouwen. Het feit dat bewoners/eigenaren in 1 klap al hun bezittingen en/of herinneringen kwijt zijn, dat doet wel iets met je. En wanneer je met hen spreekt, komen ook de persoonlijke verhalen achter de schades naar voren; hoogzwanger en geen thuis meer, een huis elf weken lang gedroogd na een waterleidingbreuk en dan opnieuw een laag van 40 cm vies water over de vloer, zeer ziek zijn en dan ook een waterschade moeten regelen of net een horecazaak gekocht, helemaal naar je droom verbouwd en dan nu opnieuw moeten beginnen.
 
Heb je ervaring met soortgelijke grootschalige calamiteiten? Zo ja, kan je parallellen trekken of juist verschillen aangeven?
Wel met schades die in vorm even groot zijn, maar niet zo massaal als nu. Het ineens hebben van zoveel schades. Je wil eigenlijk alles en iedereen tegelijk helpen, maar dat is onmogelijk.
 
Waar ben je het meest door geraakt?
Het feit dat de kracht van water zo gigantisch is dat het gewoon een 'oorlogsgebied' leek. Je ziet vaker iets op tv en je denkt bij jezelf dat gebeurt bij ons niet… en ineens sta je er middenin.
 
Wat heeft je het meest verbaasd?
Wat me verbaasd/geraakt heeft is ook in de positieve zin des woords: de bereidwilligheid onder de inwoners van de getroffen gebieden. De veerkracht en dat mensen voor elkaar klaarstaan, elkaar willen helpen, voor elkaar gaan koken en dat die hulp zelfs van verre komt. Het doet goed om te zien dat het 'zo ook kan'! En ook het vrolijke ontvangst door de gemeentemedewerkers en hotels. En gedupeerde cliënten die overal vriendelijk koffie en lekkers aanbieden bij aankomst. Er is zoveel werk verzet in korte tijd.
 
Wat is volgens jou noodzakelijk om het schadeproces bij dit soort calamiteiten goed en snel te laten verlopen?
Strak regie voeren en projectsturing middels een calamiteitenteam. Ook is het belangrijk om korte lijnen met de opdrachtgevers te houden voor overleg, zodat er snel ingespeeld kan worden op zaken die nodig zijn en we elkaar up-to-date kunnen houden.
 
Zou jij bij een volgende calamiteit op dezelfde manier te werk gaan? Kan je je antwoord motiveren? 
Ja, ik ben superblij en trots dat we als organisatie elkaar hebben weten te helpen. Zelfs collega’s die hun eigen vakantie hebben onderbroken om opnames te komen doen, collega’s die vanuit Friesland en Zeeland zijn komen helpen. Collega’s van de administratie die gelijk opspringen en allemaal op het kantoor overnachten om alles maar geregeld te krijgen. We hebben zoveel als mogelijk mankracht en apparatuur ingezet om de gedupeerden zo goed mogelijk te helpen. 
 
Welke lessen kunnen we (de markt, de overheid, de burger) leren uit deze ramp/dit soort rampen?
Ik denk dat we ons moeten realiseren dat dit in de toekomst vaker kan voorkomen. Het is goed om met het Verbond van Verzekeraars en Stichting Salvage de krachten te bundelen en onder regie gemeenschappelijk een calamiteitenplan uit te voeren, zodat gedupeerden nog sneller geholpen kunnen worden.


SCHADE Magazine is ook benieuwd naar jouw ervaring met de watersnoodramp in Limburg, wil je meewerken aan deze rubriek, stuur dan een mail naar redactie@schade-magazine.nl.