Ron Heusschen: Trek lering uit deze calamiteit

De watersnoodramp in Limburg voltrok zich midden juli, maar vandaag de dag zijn branchegenoten nog dagelijks in het gebied aan het werk. Een aantal van hen blikt terug op de afgelopen maanden: welke impact heeft de ramp op ze gehad en welke lessen kunnen we hieruit trekken? Deze week als eerste Ron Heusschen, schade-expert bij KakesWaal.

Naam: Ron Heusschen
Leeftijd: 51
Opleidingen: Bachelor of Business Administration aan Hoge School Zuyd, NIVRE opleiding tot register Expert
Werkt bij: KakesWaal BV
Functie: register expert Brand-Varia 
Sinds: maart 2011
 
Bij wat voor soort schades is jouw organisatie/ben jij betrokken
Wij behandelen als KakesWaal BV namens meerdere opdrachtgevers landelijk allerhande soorten schades. Voor zowel de particuliere als zakelijke markt zijn wij actief met het regelen en vaststellen van schades in de breedste zin. Uiteraard nu druk met de waterschades en overstromingen welke voortvloeien uit de extreme weersomstandigheden van de laatste tijd. 
Voorts zijn wij betrokken bij het vaststellen van schades namens NIVRE Calamiteiten & Projecten. Hierbij stellen wij schades vast op grond van de Wet Tegemoetkoming Schade bij rampen. De overstromingen van dit jaar vallen nu onder het rampenplan, gelet op de ernst van de situatie. Voor veel mensen is de regeling een uitkomst, nu meerdere verzekeraars geen dekking bieden. 

Wat is je ervaring met soortgelijke grootschalige calamiteiten?
Zelf heb ik nog geen ervaring met calamiteiten. Tijdens bijvoorbeeld de vuurwerkramp in Enschede of de watersnood van Zuid-Limburg in 1995 was ik nog geen schade-expert. Naar mijn mening zij er wel paralellen te trekken. Het betroffen destijds ook schades van grote omvang, met een grote persoonlijke en financiële impact die erg onverwacht optraden. Een verschil met toen is dat er nu ook nog een pandemie aan de gang is en mensen al getroffen waren door beperkende maatregelen. Het is natuurlijk erg cru dat bijvoorbeeld horecazaken in de coronatijd dicht moesten; de meeste zaken hebben van die periode gebruik gemaakt om hun zaak te renoveren of anderzijds te vernieuwen en dat na versoepeling van de maatregelen nu deze calamiteit hun treft.

Waardoor ben je het meest geraakt?
Ik ben tijdens mijn werk de meest schrijnende gevallen tegengekomen. Zo had een jong gezin met kleine kinderen net maanden hun hele huis verbouwd. Nu stond hun huis als gevolg van de overstromingen volledig onder water. Ze woonden er net en konden direct tijdelijk elders gaan wonen. Dit heeft een behoorlijke emotionele en financiële impact op deze mensen.
 
Wat heeft je het meest verbaasd?
Wat me verder wel verbaast gezien de huidige tijd is de veerkrachtigheid van mensen bij dit soort calamiteiten en de bereidheid elkaar te helpen. Iedereen biedt hulp aan, of het nu gaat om tijdelijke slaapplaatsen, transport of andere hulp. Dit geeft wel een goed gevoel. Verder heeft het me uiteraard verbaasd welke kracht de natuur heeft.
 
Wat is volgens jou noodzakelijk om het schadeproces bij dit soort calamiteiten goed en snel te laten verlopen?
Voor de uitvoering van regelingen en schade afwikkelingen bij dit soort calamiteiten is het belangrijk dat er sprake is van een goede communicatie tussen overheid, het NIVRE, expertisebureaus, verzekeraars en gedupeerden. Hoe sneller mensen weten waar ze aan toe zijn, hoe sneller ze verder kunnen met opbouwen. Hier schort het mijn inziens nog aan.
Tijdens mijn werkzaamheden betreffende de Wet Tegemoetkoming Schade merkte ik te vaak op dat er nog steeds verzekeraars zijn die hun relaties in het ongewisse laten. Zij geven niet of niet duidelijk aan of de schade al dan niet verzekerd is. Deze communicatie van verzekeraars naar hun relaties kan mijn inziens beter en sneller. Hier zitten wel verbeterpunten in geval van toekomstige calamiteiten. 
 
Zou je bij een volgende calamiteit op dezelfde manier te werk gaan?
Dat denk ik wel. Mensen worden snel gebeld om de eerste intake te doen en advies te geven. Tevens waren we snel ter plaatse. Na een eerste bezoek hebben mensen de tijd om hun schade te inventariseren. Een veel gehoorde opmerking bij gedupeerden is nu dat er gelijk 'een ploeg experts' op de stoep staat die een schadevoorstel doen en de schade daarmee afwikkelen. Bij kleine schades kan dat natuurlijk, doch bij grotere schades lijkt me dat niet wenselijk. Het vervelende bij waterschades is dat vaak pas na enkele weken en/of droging de schade zich manifesteert, zeker voor wat betreft gebouwen. Dan kan het natuurlijk niet zo zijn dat gedupeerden nergens meer recht op hebben omdat de schade (te) snel is afgehandeld.
 
Welke lessen kunnen we (de markt, de overheid, de burger) leren uit deze ramp?
Samenvattend denk ik dat we lering moeten trekken uit deze calamiteit. De natuur blijkt opnieuw onvoorspelbaar, klimaatverandering speelt een rol en deze zaken worden onderschat door met name (lokale) overheden. Verzekeraars zullen op de recentelijke calamiteiten hier en wereldwijd moeten anticiperen door hun polisredacties opnieuw onder de loep te nemen. Regelgevers zullen opnieuw bouwbesluiten moeten beoordelen als die niet meer voldoen aan de huidige weersomstandigheden etc.


SCHADE Magazine is ook benieuwd naar jouw ervaring met de watersnoodramp in Limburg, wil je meewerken aan deze rubriek, stuur dan een mail naar redactie@schade-magazine.nl.